Joke van Tuijl: een dynamische negentiger…

Joke werd geboren in Eindhoven op 26 september 1929 en maakte deel uit van het gezin Boeyen, dat uiteindelijk bestond uit zeven kinderen: vier meisjes en drie jongens. Wie haar nu ontmoet, kan om één conclusie niet heen: de leeftijd van 95 jaar is haar niet aan te zien.

Haar vader had een kleermakerij in de Eindhovense Gestelsestraat, op huisnummer 33. Hoewel er ook personeel in dienst was, kwam Joke (als gezinsoudste), nadat ze de Lagere School, de Huishoudschool en Mulo had afgemaakt, ook in die kleermakerij terecht en moest tevens in ’t huishouden van het gezin de handen uit de mouwen steken. Maar ze kon niettemin daarnaast nog tijd vrijmaken voor het uitoefenen van hobby’s. Zo was ze onder meer een grote liefhebster van line dancing en bridgen. Maar ‘gewoon’ dansen deed ze ook. Wat heet… Haar man Piet – afkomstig uit Woensel – ontmoette ze met haar 18 jaar, tijdens het dansen bij Vervuren in de Eindhovense Tramstraat en ze trouwde zeven jaar later met hem. 

Piet zou tenslotte 40 jaar lang bij Philips werken. Maar hij deed daarnaast ook heel veel voor de gemeenschap, in allerlei besturen. Zo was er onder

andere het project De Doornakkers (centrale antennes), waarbij hij tot de initiatiefnemers behoorde. Daar bleef het qua initiatieven niet bij, want hij maakte in Tongelre als voorzitter ook deel uit van het Lagere School bestuur. Zijn maatschappelijk betrokkenheid leidde er uiteindelijk toe dat, bij het na 40 jaar beëindigen van het dienstverband bij Philips, Piet een Koninklijke onderscheiding ten deel viel. Hij overleed op 2 april 1999.

Piet en Joke kregen 1 kind: zoon Frank.

Die trouwde met Sietske en ze kregen twee zonen: Koen (31 jaar nu) en Bart van 28. De laatste heeft onlangs besloten om een half jaartje richting Australië af te zakken – het bekende backpacking.

Bij het opmaken van dit verhaal is Joke nog een beetje beduusd van het telefoontje dat ze zonet van haar kleinzoon kreeg vanuit de andere kant van de wereld. Maar, het “alles goed”, stelt haar gerust.

Intussen vertelt ze verder, waarbij het kweken van een apart geraniumsoort (Pelargonium) een leuke rol speelt. Ze konden ‘hun ei’ daarvoor uitstekend kwijt in de vele kassen van Gevers in Gerwen en ze bezochten daarnaast ook tien jaar lang tuinbeurzen het hele land door.

Tenslotte, of en zo ja, wat er eventueel gebeurt bij de nieuwe mijlpaal (95) in haar leven, dat is voor Joke nog onduidelijk. Maar hoe dan ook, het vormt een ongelofelijke mijlpaal!