Op de koffie bij Annie en Louis Eliëns
Een lang leven vol ondernemingslust…
Als ik Phia Eliëns op een doordeweekse dag halverwege het Vingerhoetspad toevallig tegenkom, stapt ze van de fiets en doet me een suggestie aan de hand: “Ga voor de KBO Zeelst eens op de koffie bij de 93-ers Louis en Annie Eliëns”. Onwillekeurig doet me dat meteen denken aan de uitdrukking ‘van je familie moet je het hebben’. Bij het gebruik van dat gezegde druipt het cynisme er meetal vanaf, maar nu niet. Het is een goeie zet van Phia, een afspraak op Kapelstraat Noord is vlot gemaakt.
‘Op de koffie bij’ Louis en Annie Eliëns is natuurlijk op zich al een unieke belevenis vanwege die leeftijd van beiden: 93 jaar. Maar dan zijn ze pas ook nog eens 65 jaar getrouwd. De Molenbuurt gaf er al een feestelijke slinger aan (zie foto kleurenplaatje).
Je ziet ze, met opvallende hoeden op, regelmatig door de straten van ons dorp lopen (zie foto). Zo bezien wordt corona met gemak overleefd en je bent geneigd om te zeggen ‘op naar de 100’.
Nu ze zover gekomen zijn, lijkt me dat ook een doel dat ze voor ogen hebben, of niet? Het antwoord van beide kent geen aarzeling en is eensluidend: “Als alles zo blijft als dat het nu is, zeker. Voor ons mag dat”.
Er is natuurlijk wel het een en ander te vertellen over hun arbeidzaam leven. Zo is Annie er een van Kuijpers, dochter van Frans en Marie, die in 1919 getrouwd zijn en aanvankelijk in de Eindhovense wijk Lievendaal wonen.
In 1925 verhuizen ze naar Zeelst, eerst naar de Biezenkuilen en vier jaar later naar ‘t Severeind. Ze krijgen negen kinderen: Sina, Annie, Mien, Bert, Bertha, Piet, Janus, Nel en Frans. Van hen is bekend dat ze paarden hielden, maar ze waren in feite boer en gebruikten daarbij diverse werkpaarden. De broers van Annie zijn allemaal bij de rijvereniging. Broer Piet kennen we daarnaast natuurlijk als de bekende melkboer in de Hoogstraat.
De ouders van Louis zijn Anna (Wouters) en Janus Eliëns.
Van moeder Anna komt in 1928, als ze intussen op de Djept wonen, het idee om in kolen te beginnen. Ondernemend als ze is, gaat Anna op inventarisatie bij buren en kennissen om ze te interesseren kolen af te gaan nemen. Want, zo kondigt ze aan, we gaan zelf kolen verkopen. Het lukt. Ze kopen de kolen in bij Van de Ven & Co. In Eindhoven. Zo starten ze in feite hun kolenhandel. Later, breiden ze dat in de Molenstraat 13, onder de schaduw van de Zilster meule, verder uit. Ze krijgen uiteindelijk tien kinderen: Johanna, Louis , Piet, Jan, Mia, Trees, Wil, Annie, Lien en Christ. Van hen zetten Louis, Christ en Jan het kolenbedrijf van hun ouders later – schuin tegenover op Kapelstraat 125 – voort en wordt het een flink bedrijf met het bouwen van een aantal loodsen voor de opslag. Het 
gehele bedrijf – van inkoop tot bezorging – wordt dan gerund door de gebroeders: Louis, Christ en Jan.
In 1956 trouwen Louis en Annie. Louis is dan al met de toekomst bezig, haalt zijn middenstandsdiploma en volgt enkele vakopleidingen. Een eerste instantie gaat zijn voorkeur er eigenlijk naar uit om aannemer te worden, maar uiteindelijk wordt het kolenbedrijf door hem en zijn broers voortgezet. Louis en Annie krijgen vier kinderen: Ans, Frans, Marina en Janus.
Het bedrijf groeit en de organisatie wordt gestroomlijnd met het oprichten van drie BV’s, die van Louis, Christ en Jan. Christ heeft nog jarenlang de benzine ingekocht en opgehaald bij Total in den Bosch, met de eigen tankwagen. Een directeur van het geheel hebben ze niet, maar als die zou moeten worden benoemd dan was dat ongetwijfeld Louis geweest. Hij is de stuwende kracht, de leider die de winkel runt, verantwoordelijk is voor de in- en verkoop, de contacten, etc.
Olie en benzine
Wanneer mensen rond de zestiger jaren steeds meer over gaan naar oliestook en ook het gas de kolen gaat verdringen, is Louis – ondanks de aanvankelijke tegenwerpingen van vader Janus – de initiatiefnemer als de oversteek gemaakt wordt van kolen naar olie. Min of meer logisch is dan ook de aanschaf van een benzinepomp. Annie heeft er vele uren met de slang in de hand gestaan om de klanten te bedienen. Louis: “Annie verzorgde in die tijd de kinderen, bediende de pomp, hielp in de winkel en maakte het eten klaar”.
Door de nieuwbouw van de Valgaten komt er aan de bedrijvigheid in de Kapelstraat een einde (waar overigens nog een rechtszaak aan te pas komt die de Eliënsen winnen).
De huidige generatie in de personen van Ron (zoon van Christ) en Stian (zoon van Jan) Eliëns beginnen het moderne tankstation aan de Kempenbaan: Tankstation Eliens Carwash Area (zie foto). Sinds kort is Ron daarvan de enige eigenaar geworden.
Goeie oude tijd
Louis is verder bekend vanwege zijn prominente inbreng ‘in de goede oude tijd’ van buurtvereniging ‘de Molenbuurt’, waar ze nu natuurlijk nog steeds lid van zijn. Ook de rommelmarkten zijn een belangrijke bezigheid uit die tijd.
Gezelligheid troef, zijn de jaren van de kaartavonden bij Louis, Christ, Frans Coppelmans en Wim van Eeten. Als Frans verhuist naar Schijndel, dan moet het gehele gezelschap daar naartoe en later gaat de hele bups ook naar Oss. Maar, om nog maar eens met een kaartterm te spreken ‘gezelligheid blijft troef’, ook in Oss. Ze vinden, samen met Sjaak Verberne, Jan van Beers en anderen, elkaar daarnaast ook in de Veldhovense carnavalsoptochten, met dikwijls provocerende wagens (Zilst blè Zilst). Ondanks concurrentie van gerenommeerde carnavalsverenigingen zoals ‘De Verrekes’, behalen ze met hun originele 
ontwerpen maar liefst drie keer de hoofdprijs. Het zijn ook de glorietijden van de ‘Zeelster ondergrondse’. Maar met intussen Veldhoven 100 behoort dat tot de lang vervlogen tijden. Het zijn echter wel herinneringen die beklijven…..dat doet ook het lucratieve jaar camping De Zwartebergen, de militaire dienst met Louis’ uitzending naar Indië, en vooral de geweldige reis terug er naartoe, 41 jaar later. Zo zijn er nog talloze andere onvergeten belevenissen. Daarop is de inhoud van deze Rustverstoorder niet berekend. Louis heeft een grote hoeveelheid aantekeningen over zijn leven gemaakt, misschien komt daar nog wel eens een versie van beschikbaar….