Koos Bienefelt de 97-jarige ijzersterke overlever.

Koos Bienefelt werd op 24 oktober 1926 geboren in Zierikzee. In 1953 trouwde hij in Breda met Wies de Troye. Ze kregen samen 3 kinderen:

2 dochters, Cocky en Marian en

1 zoon, Jaco. Koos heeft nog warme herinneringen aan zijn echtverbintenis met Wies: “We hadden een heel fijn huwelijk”. Inmiddels kan hij met de nodige trots vertellen over het rijke bezit van 7 kleinkinderen en 8 achterkleinkinderen.

Meteen na het huwelijk in 1953 woonden Koos en Wies eerst in Breda, bij schoonvader in huis. In 1954 verhuisden ze naar de Korte Kruisweg in Veldhoven, in 1961 naar Eindhoven en in 1968 kochten ze het huis in de Margrietstraat in Veldhoven/Zeelst; daar woont hij nu nog. In 2011 is zijn vrouw Wies helaas overleden.  

Chemisch laboratorium

Na de militaire diensttijd kwam hij in 1949 te werken bij Philips (Emmasingel) op het chemisch laboratorium en ging in 1961 – op verzoek van de directie – naar de chemische fabriek in Maarheeze om er de eindcontrole van de chemische producten voor het hele concern op te zetten. Na een opleiding in het kwaliteitskundige gebied werd Koos uiteindelijk Qualitymanager en werkte er 25 jaar met veel plezier.

 

Foto rechts: koninklijke onderscheiding echtgenote Wies in 2007, uitgereikt door burgemeester Jack Mikkers; Koos ontving die onderscheiding ook en wel in 1995. Tweede van links kleindochter Martine 

De oorlog

In 1944 werd de familie Bienefelt van Zierikzee naar familie in Rotterdam geëvacueerd, omdat het eiland Schouwen en Duiveland onder water was gezet. In Rotterdam werd Koos in november – hij was nog maar 18 jaar – bij razzia’s opgepakt en via Dachau naar Oostenrijk gebracht. In Dachau waren alle vaklieden al geselecteerd en bleef er een groep over met zogenaamde ‘linkerhanden’ (de leraar, boekhouder, notaris en studenten, e.d.); ook Koos viel daaronder.

Vlak bij de Hongaarse grens, werden ze met 50 man ondergebracht in een school, waar ze sliepen op stro. Overdag ging het met een treintje richting Hongaarse bossen, waar ‘t hun taak was om bomen te kappen, ter versterking van de ‘tankvallen’. Koos beschouwt zichzelf als iemand met zogenaamd twee ‘linker’ handen, maar dit lukte hem nog wel. Hij heeft er uiteindelijk fysiek ook niks aan overgehouden. Opvallend – en kenmerkend – voor zijn mentaliteit is z’n uitspraak ‘deze ervaring heeft mij meer gevormd dan beschadigd’. 

Hobby’s en vrije tijd

Vanuit zijn protestantse achtergrond heeft Koos mee mogen werken aan de uitbouw van de protestantse Gemeente Veldhoven, geconcentreerd in de Immanuëlkerk aan de Teullandstraat. Bovendien zijn Wies en Koos samen lang actief geweest in de Ouderenzorg en is Koos nog altijd vrijwilliger bij Archipel in Eindhoven. Als hobby heeft Koos heel lang een balletje tennis geslagen.

Bijna de hele familie Bienefelt, inclusief kleinkinderen…

Toen dat lichamelijk niet meer ging en hij vernam over de oprichting van een biljartclubje bij de KBO in Zeelst, is hij lid geworden van onze KBO en oefent sindsdien de biljartsport uit als leuke bezigheid.  

Viering dodenherdenking

In het kader van de Nationale Dodenherdenking kreeg Koos dit jaar de vererende uitnodiging om op 4 mei in de Grote Kerk van Amsterdam aanwezig te zijn.